Column: Gesink is wereldtop
Met deze column wil ik een lans breken voor Robert Gesink. Heel wat mensen hebben de afgelopen weken in de Tour de France uiterst kritisch naar hem gekeken. Hij kreeg veel negatieve commentaren. Voor een groot deel onterecht. Ook over zijn toekomst en de komende Rondes van Frankrijk durfden sommigen al vraagtekens te plaatsen. Ik wil een ding stellen: Robert Gesink heeft al meerdere malen in zijn carrière bewezen dat hij bij de absolute wereldtop behoort. En tussen die wereldtop zal hij ook na een slechte Tour weer plaatsnemen. Zijn klasse verloochent zich niet. Hij zal topprestaties blijven neerzetten en volgend jaar zonder tegenslag gewoon met de besten strijden in de Tour.
Ik heb zelf ook wel eens een slechte Tour de France gereden, terwijl ik de ploeg grotendeels droeg. Ook toen kreeg ik veel kritiek over me heen. Zo’n tegenvallende Tour hoort gewoon bij zijn leerproces. Hier kan Gesink alleen maar sterker van worden. Dit zijn lessen waar hij later in zijn carrière profijt van zal hebben.
Natuurlijk was de valpartij zijn breekpunt, maar daar moeten we niet bij blijven stilstaan. Bij de ploeg moeten ze hem nu niet gaan bemoederen. Ze moeten zich niet blijven verstoppen achter een blauwe plek, maar zeggen waar het op staat. Als het klote is, mag dat uitgesproken worden.
Ik vraag me meer af of Gesink voor de Tour wel super-super was, zoals sommigen in de Rabo-formatie beweren. Ik denk dat zijn voorbereiding op deze Tour met twee hoogtestages een belangrijk onderdeel in de evaluatie moet zijn. Dat is belangijker dan de nadruk op zijn mentale weerbaarheid te leggen. Zijn afstappen op het NK in Ootmarsum was geen goed voorteken. Ik heb het al eens meegemaakt dat ik op tachtig procent van mijn kunnen wel een NK uitreed. Wil je goed naar de Tour, dan moet je zo n nationaal kampioenschap gewoon goed uitrijden. Roepen dat zo’n titelstrijd niet tussen de trainingskampen past, slaat nergens op. Ook op de Mûrde-Bretagne, voor zijn val, kon hij niet mee met de besten.
Gesink is pas 25 jaar. Er wachten hem nog vele mooie jaren. Daar heb ik het volste vertrouwen in. Met Bauke Mollema en Steven Kruijswijk hebben we ook nog jonge renners, waar we volop vertrouwen in mogen hebben. Alleen is het voor iedereen bij Rabobank ook weer eens duidelijk geworden dat de Tour van een heel ander kaliber is dan welke andere wedstrijd ook. Hoe zwaar het parcours van een Giro d Italia ook is, hoe mooi de prestaties in de Ronde van Zwitserland ook zijn, de Tour is de overtreffende trap.
Zo zie je dat renners als Lars Boom en Niki Terpstra, toppers in het eendagswerk, geen Tourrenners zijn en dat waarschijnlijk ook nooit zullen worden. Boom stapte af met een achillespeesblessure, maar reed deze week wel weer in de criteriums van voren. Ik heb twee keer een achillespeesontsteking gehad en herinner me dat ik daar drie maanden zoet mee was.
Voor Rabobank was het een teleurstellende Tour. De ritzege van Luis Leon Sanchez was een toevalstreffer met een grote factor geluk. Zonder de valpartij van Vinokourov was die groep nooit voorop gebleven. Die ritzege kan echter niet gebruikt worden om te zeggen dat het hun Tour redde.